Les solitudes - Méditation triste

Lithografie (vlakdruktechniek) van een figuur op een bank in een schaars verlicht park, uit 1934. Het alleen-zijn viel de kunstenares soms zwaar. Ze koos voor onderwerpen die de meest duistere, wanhopige waanzin van de mens verbeeldden en in het bijzonder die van de vrouw. Dood en vergankelijkheid, lugubere dromen en raadselachtige visioenen zijn terugkerende motieven. Ze droeg de serie ‘Les solitudes’ op aan Albert Plasschaert (1874-1941). Hij was dichter en een van de meest gevreesde, invloedrijke kunstcritici van zijn tijd. Hij volgde de carrière van de kunstenares op de voet en zij beschouwde hem als een persoonlijke vriend.